اینکوترمز چیست (مقدمه) ؟

اینکوترمز چیست (مقدمه) ؟

با توجه به رشد تجارت جهانی و پیشرفت روز افزون تکنولوژی که خود این امر باعث دسترسی آسان افراد به بازارهای جهانی شده است . باعث افزایش تبادلات کالا در سطح جهان با سرعت ، حجم و تنوع بیشتری شده است. در اینجا تجارت جهانی با پیچیدگی های زیادی مواجه شده است که اگر قراداد تجاری به درستی تنظیم نشود باعث بوجود آمدن مشکلات و اشتباهاتی میشود که هزینه بر نیز می باشد.

اینکوترمز:

عبارت است از قواعد استاندارد بین المللی تدوین شده توسط اتاق بازرگانی بین المللی که چگونگی تقسیم و تسهیم هزینه ها ، تعهدات قراردادی و ریسک ها را در معاملات بین فروشنده و خریدار مشخص می کند.به معنای دیگر ” اینکوترمز قصد دارد چگونگی تقسیم مسئولیت ها ،تعهدات ، هزینه ها و خطرات این فرایند بین فروشنده و خریدار را به شکل استاندارد روشن نماید.”

در واقع قواعد اینکوترمز یک سری راه حل از قبل اندیشیده شده برای سامان دادن و استاندارد نمودن رابطه فروشنده و خریدار است.

اهداف و کارکردهای اینکوترمز:

• قواعد و مبنای اساسی برای تفسیر روابط تجاری
• مشخص کردن مسئولیت های خریداران و فروشندگان
• ایجاد رویه و ضوابط معین در نظام مبادلات بین المللی
• برقراری و حاکم نمودن قواعد و قوانین یکسان در محاکم حقوقی
• کاهش اختلافات و تنش ها بین خریداران و فروشندگان
• تسهیل انجام مبادلات بین المللی

تاریخچه اینکوترمز :

اولین نسخه اینکوترمز در سال ۱۹۳۶ تدوین شد و مورد استفاده قرار گرفت. اولین بازنگری بعد از جنگ جهانی دوم در آستانه تشکیل اتحادیه اروپا در سال ۱۹۵۳ انجام شد ، بعد از آن در بازه های ده ساله مورد بازنگری قرار گرفت ، که این امر هم براساس اتفاق بوده و امکان دارد در آینده این بازه کوتاه تر یا طولانی تر شود ، شایان ذکر است بازنگری در بازه های کوتاهتر به اعتبار عمومی آن صدمه زده و و کمتر مورد اقبال تجار قرار میگیرد.

در نسخه اولیه یک سری مواضع به عنوان نقاط بحرانی تحویل، مشخص شده بود . بعد از جنگ جهانی بازنگری دوم مجدداً شروع شد، زمانی بود که اهمیت ریلی به شدت افزایش یافته بود و قاعده مربوط به این روش کاملا احساس می شد . همچنین دو قاعده FOT و FOR   در سال ۱۹۵۳ ایجاد گردید و در سال ۱۹۷۶قاعده هوایی به نام FOB اضافه شد.

در نسخه ۱۹۹۰ تمامی قواعدی که ویژه یک روش حمل بود، حذف شد . در سال ۱۹۹۰ قاعده FCA  افزایش و بیشتر مورد استقبال قرار گرفت . پس از آن در سال ۱۹۸۰ با توجه به اهمیت بیمه و حمل غیر دریایی قاعده CIP  و CPT مطرح شدند. و در نسخه سال ۱۹۶۷ قواعد گروه D ، فروشنده خطرات تا مقصد را نیز برعهده گرفت.